Afscheid van solo's
Zondag had Ingmar zijn S35 vlucht, een Solovlucht, nummertje 35. Dit is officieel de laatste solovlucht, sowieso van het VFRtraject (op zicht vliegen). Vanaf 35 is het examentraining voor de VFRcheck, wat vlucht 44 is.Maar goed, Ingmar zou vrij kunnen krijgen als hij S35 had gevlogen. Na een heleboel wikken en wegen en voornamelijk wachten hadden we het zover dat we maandag, dinsdag en woensdag weg konden.Ingmar's solo 35 was naar Lake Havasu gepland, de langste solo die ze hadden, eentje van 4 uur lang.

Vlieglesje
Maandagochtend had ik een introductie vliegles geboekt bij de Falcon Executive vliegschool.
Om 8 uur zou de les beginnen, en dan in totaal een half uurtje vliegen. In eerste instantie zei ie al dat hij zou stijgen en landen en ik dan in de lucht een btjuh mocht cruisen. Uiteraard heb ik erbij verteld dat ik al een vluchtje had gehad, en ik gok dat mij dat wel geholpen heeft tijdens de vlucht, aan wat ik wel en niet mocht. Uiteindelijk heeft hij mij alsnog min of meer laten op stijgen, dus dat was wel fijn. Verder vond ik de manier waarop deze instructeur les gaf minder fijn dan hoe de instructeur in Seppe les gaf. Het was namelijk voor mij niet altijd even duidelijk wat ik moest doen en wat hij. Verder gaf ie mij ook gwoon minder vrijheid dan die instructeur uit Seppe, dus dat was een beetje jammer. Wel ook een scherpe bocht gemaakt, dat was wel een grappig gevoel. Na een half uur vliegen gingen we weer terug.Ik vond het super fijn om ff (super snel) gezien te hebben hoe het er hier nou uit ziet en hoe het vliegen hier voor Ingmar is. Hoe het allemaal echt is weet ik natuurlijk absoluut niet, maar om een idee te krijgen is leuk. En sowieso is de omgeving hier natuurlijk hartstikke mooi!

Bezoekje langs de garage
Voordat we op reis gingen moesten we nog ff langs de garage, aangezien het 'service engine soon' lampje was gaan branden. Na bijna 2 uur wachten in de hete zon, kregen we de clear to go van de garage, en konden we onderweg!

Grand Canyon
Maandag tegen het eind van de middag kwamen we aan bij de Grand Canyon.
We hadden geen reservering gemaakt voor het hotel, maar konden gelukkig nog bij de Bright Angel Lodge terecht. Hier hadden we in de Powell Lodge een knus kamertje, met gedeelde wc en badkamer op de gang. Het huisje stond 15 meter van 'The Rim', de rand van de canyon, af. En dat voor maar 70 dollar.'S avonds hebben we de zonsondergang gezien bij een uitkijkpunt een stukje buiten het gebied van de hotelletjes. Hier waren we om half 7 ongeveer al, terwijl de zon pas om 10 over 7 onder zou gaan. We hebben echt super veel foto's gemaakt en lekker btjuh lopen knuffelen. Het uitzicht was uiteraard overweldigend en werd met de minuut mooier en spectaculairder.

Het zicht was vrij helder, we konden Mount Thumball zien en die ligt op 97 km afstand, dus dat is op zich wel ver ;)


Hier hebben we uiteraard super veel foto's van gemaakt, die er vaak min of meer hetzelfde uitzagen, maar op de een of andere wonderlijke wijze ook praktisch allemaal scheef waren. Oops!

Na een half uur daar zitten begonnen we ons lichtelijk te vervelen, dus hebben we een groot aantal maffe foto's gemaakt. Het hield ons goed bezig en het heeft uiteindelijk best wat leuke foto's opgeleverd.
Na zonsondergang hebben we bij een restaurantje in de Lodge gegeten, nog ff souvenirtjes gekeken en toen zijn we gaan pitten, want de volgende ochtend ging de wekker weer heel vroeg.

Dinsdagochtend ging om 10 over 5 de wekker, en om 20 over 5 stonden we buiten aan de Rim, te wachten tot de zon om kwart voor 6 op zou komen. Achteraf stonden we niet helemaal op de ideale uitzichtplaats, maar het was alsnog leuk om te zien. Voornamelijk de kleuren in de Canyon waren erg mooi.
Nadat we ontbijt hebben, zijn we naar een ander uitzichtpunt gereden en hebben daar nog even van het uitzicht genoten. Dit was al super prachtig, maar het was wel fijn dat we alle punten op de rim bekeken hebben voordat we de helikoptervlucht hadden gemaakt, aangezien het dan waarschijnlijk enigszins in het niet was gevallen in vergelijking.
Er was hier wel een aardige mevrouw die een foto van ons wilde maken, en de foto is zowaar nog goed gelukt ook!

Hierna gingen we naar Grand Canyon Airport, waar wij een vlucht hadden geboekt bij Papillon.
Dit was zo geweldig, ongelofelijk mooi! De wind was vrij hard, dus de vlucht was enigszins hobbelig en turbulent. Dit zorgde bij mij voor enige misselijkheid (ahum), maar ik heb super erg genoten. Echt prachtige uitzichten, iedere 5 seconden weer iets anders te zien. Na een tijdje zaten Ingmar en ik echt constant te wisselen met de camera van de ene kant van de helikopter naar de ander.Aangezien ik onmogelijk alle foto's kan laten zien, zoek ik de paar mooiste uit


Las Vegas
Na deze vlucht zijn we in de auto gestapt richting Las Vegas. Hiervoor moesten we 5 uur rijden, en tijdens de rit kreeg Ingmar te horen dat hij voor Woensdag gewoon op het rooster stond, dus dat was ff stressen. Het allervervelendst was nog wel dat juist toen hij naar school wilde bellen, het bereik verdween. We waren ondertussen in de buurt van de Hoover Dam, en daar zijn ze geloof ik een nieuwe weg aan het aanleggen, dus moesten we nog verschrikkelijk traag rijden ook. Gelukkig had Ingmar op tijd weer bereik om te bellen en toen was alles geregeld. Vlak voor de Hoover Dam waren we hiervoor gestopt, dus wij waren helemaal opgetogen dat we over de Hoover Dam reden.. Zagen we niks! We besloten nu door te rijden en dan op de terugweg misschien nog te stoppen...
Toen we om een uurtje of half 5 in Vegas aankwamen, hebben we een kamer in het MGM Grand geboekt, super luxe, heerlijk bed, allemaal prima.. Wederom voor maar 90 dollar. Don't you just love a doordeweekse dag?
Hierna zijn we het hotel gaan verkennen, wat op zich al een hele ervaring op zich is.
Er waren ongelofelijk veel restaurants en barretjes in het hotel, verschillende shows, echt... van alles!En zelfs een leeuwenhok! Maargoed, de leeuwen waren naar huis, die kwamen de volgende dag pas weer. We gingen op zoek naar een leuk restaurantje om wat te eten, en kwamen toen helaas bij het slechtste restaurant in heel Vegas uit geloof ik. Beetje jammer. Maargoed, hierna hebben we ff wat gegokt in de slotmachines in het MGM en zijn we over de Strip gaan wandelen. Wat een eind! Ok, als ik op Google Maps kijk valt het in lengte allemaal wel mee, in totaal 5 km ofzow.. maar onze benen waren helemaal stuk aan t eind van de avond. T was wel super om eens gezien te hebben, zeker de fonteinenshow bij het Bellagio was super. De vulkanenshow hebben we helaas gemist, hier hadden we dan 25 minuten voor moeten wachten en daar hadden we geen zin in.De volgende ochtend hebben we super lekker ontbeten, nog een btjuh door het hotel gestruind en uiteindelijk naar de leeuwen gekeken. Die waren mooi!!!
Verder hebben we eigenlijk bar weinig foto's gemaakt in Vegas, de avond zelf helemaal geen omdat we het allemaal gwoon wilden beleven en de lichtjes eigenlijk toch niet mooi op de foto zouden komen. Bij de fonteinenshow vond ik het wel een beetje jammer dat ik mn camera niet eens bij me had, maar dat maakt op zich niet veel uit natuurlijk.

Hoover Dam
Na Vegas kwamen we op de terugweg weer langs de Hoover Dam en zijn we eventjes gestopt. Ok, tis wel heel mooi om Lake Mead zo te zien liggen, absoluut! Het is niet de grootste dam waar ik ooit op gestaan heb (eentje in Portugal was groter), maar hij is wel erg diep. En het meer... gwoon errug mooi!











Maar goed, dit was dus een uitgebreide update over onze roadtrip
Voor mensen die geinteresseerd zijn, wil ik met alle liefde alle foto's laten zien, al zal er dan natuurlijk wel herhaling in het verhaal bij komen. Hoop dat jullie dat niet erg vinden.

Verder... is het hier nu zondagavond, dus heb ik alleen morgen nog maar om te genieten van mn vriendje en Arizona... We gaan zo nog ff in de hottub zitten, morgen moet Ingmar vroeg vliegen maar hij heeft gezegd dat ie niet vroeg hoeft te slapen omdat dit bijna mijn laatste dag hier is. Super lief! Morgen om 10 uur moet ik zelf ook weer vliegen, en omdat Ingmar zo vroeg moet kan ie weer backseaten, helemaal super
Ingmar's kamergenoot heeft vandaag zn CPL5 gehaald, de allerlaatste test en hij kan dus nu naar huis. Waarschijnlijk gaat hij Dinsdag terug naar Nederland, net als ik. Dat houdt dus in dat Ingmar zn kamer in theorie alleen heeft, maar omdat er nog meer stelletjes zijn, wordt er waarschijnlijk weer met kamers geschoven. Op zich ook wel zo eerlijk tegenover de rest, wij hebben echt Super mazzel gehad dat Maurits zn kamer heeft afgestaan!
Maar, zoals gezegd, wij gaan zo ff badderen, jullie zien mij snel weer in Nederland!

Wooohw, alsnog best wel veel gebeurt waar ik nog niet over geblogd heb!
En de komende dagen ga ik zoiezo niet bloggen, en heel veel meemaken om daarna over te bloggen...
Dus misschien worden er een paar dingen overgeslagen in mijn blogs, voornamelijk de Apache Trail, wat ik wel btjuh jammer vind.
Misschien dat ik later vanavond daarover nog blog, en zo niet, dan zal ik over een paar daagjes wel weer vol verhalen zitten over de Grand Canyon en Las Vegas!

Zohw, aangezien we nu tog ff nix te doen hebben, kan ik wel ff vertellen over mn vliegles.
9 April ben ik met mn vader richting vliegveld Seppe gereden.
Hier stonden 2 vlieglessen gepland, een om 5 uur en een om half 7. We hadden bedacht dat ik de eerste vliegles zou doen. De instructeur kwam om 20 over 5 binnen en om half 6 konden we dan beginnen.Hij heeft me eerst ff wat dingen uitgelegd over t vliegtuigje en toen zijn we erheen gegaan. De buiten check gedaan en toen binnen uiteraard ook nog alle checks gedaan.
De instructeur vloog zelf niet vaak op de Katana Diamond, dus ik geloof dat ie de meeste checks ook deels voor zichzelf uitvoerde.
Toen mocht ik de Diamond de taxibaan af taxien, wat egt belachelijk slecht ging! Haha. Toen steeg de instructeur op, en binnen een paar seconden vroeg ie 'Ruik jij ook benzine?'
Conclusie is dus eigenlijk dat we gelijk weer omgedraaid zijn en weer geland zijn.
Na wat discussieren zijn we met een ander vliegtuig weggegaan, een Piper Archer. Dezelfde kist als waar Ingmar op vliegt.Mn pa is eerst een half uurtje gaan vliegen, terwijl ik achterin zat en enorm veel foto's heb gemaakt. Zo mooooi Hierna mocht ik ook een half uurtje. En het was ZOOOOOOOOOOO VET!Ik heb echt een half uur lang met zon enorme adrenaline high gezeten, zeker tijdens de bochten. Zo gweldig!
Hieronder staan wat foto's die ik gemaakt heb tijdens het half uur dat mn vader vloog, even ter orientatie, dat water wat op sommige foto's te zien is, zijn het Hollands Diep en Haringvliet.

Zoals beloofd, blog ik nog ff snel over "How to train your dragon" en ons romantische avondje.
Ik loop ondertussen in mijn mening gigantisch achter met bloggen, terwijl Ingmar grapjes maakt over hoeveel ik hier blog. Ok, tis ook veel, maar ik beleef ook gwoon aparte dingen die in NL niet gebeurt zouden zijn en dat wil ik aan jullie vertellen :)
Zaterdagavond zijn Ingmar en ik naar Arizona Mills gegaan, een winkelcentrum een stukje rijden van hier vandaan. Wij zijn toen blij Claim Jumper gaan eten, wat heel stom klinkt als je t zo zegt, maar ONGELOFELIJK lekker en veel was, hahaha.Zoals te zien op deze foto, had ik een Grooooote Chicken Ceasar Salad besteld, errug lekker, maar ook gelijk weer met errug veel croutons en errug veel kip en errug veel saus. Dan staan daarboven twee glazen drinken, die voor mij al een x was bijgevuld en hierna nog een x zou worden bijgevuld, vanwege de endless refill hier in Amerika (en ja, ik ben een zuipschuit ). Dan staat links boven on voorgerecht, garlic cheese toast. Van die stukjes kregen we een stuk of 8. Met de dip die erbij zat was t net heeel erg lekkere pizza. Bij mijn salade zaten trouwens ook nog iets van 3 van die stukken. Op zich heb je daar al praktisch genoeg aan als hoofdgerecht, haha. Ingmar had babybackribs besteld, en dan een full rack. Nou, jullie kunnen zien hoe groot dat is, whaha. En daar kreeg ie dan niet alleen patatjes bij, maar ook 'brood'. En aangezien we het garlic bread al besteld hadden als voorgerecht, kon Ingmar uit andere opties kiezen en werd ons de blueberry muffin aangeraden. Dus kreeg Ingmar al een toetje bij zn hoofdgerecht. En ik hou niet van blueberry muffins, maar deze was LEKKER. En GROOT. En LUCHTIG!

Maargoed, wij zaten dus helemaal tonnetje vol toen we naar de film gingen.
"How to train your dragon" in 3D en IMAX, dus zeker Ingmar, maar ik ook, zaten helemaal op t puntje van onze stoelen. Want een IMAX scherm hier is ook nog ff groter dan een IMAX in Nederland. Er werd ons verteld dat t scherm maar liefst 6 verdiepingen hoog was, kan je t je voorstellen?

"How to train your dragon" gaat over een Viking jongetje, Hiccup, die helemaal niet Vikingachtig is. Zijn dorp wordt geteisterd door draken, en hij is de enige die niet de ambitie heeft om zelf ook draken te doden. Dan vangt ie op een dag een hele speciale draak, maar kan hem vervolgens niet meer vinden om aan zn stam te laten zien. Uiteindelijk vindt Hiccup de draak wel en er ontstaat een band tussen hem en de draak. Dit zorgt ervoor dat Hiccup tijdens 'drakentraining' ineens super goed om weet te gaan met de beestjes, omdat ie hun zwakke plekken weet en hier zonder geweld gebruik van maakt.
Verder vertel ik niet, want dat zou de clue verpesten
Dit is Hiccup op 'zijn' draak, Toothless. Toothless kijkt hier een beetje eng, daarom heb ik een nog beter plaatje van hem opgezocht

Super schattig tog??????????

Gisteren was ik met de familie Gootjes gaan winkelen terwijl Ingmar moest vliegen. Hij had al gemeld dat ie een kwartier later zou vertrekken, dus om kwart over 12. Toen belde ie daarna eigenlijk veel te vroeg weer, met het nieuws dat ie 'actual engine failure' had gehad.
Ik reageerde vet droog door de telefoon, en had niet helemaal door wat er had kunnen gebeuren.

Achteraf bleek dat een van de 4 cilinders van de Archer was ontploft, en de boel had heel makkelijk in de fik kunnen vliegen, en als ze op een veldje hadden moeten landen had t ook niet echt prettig geweest.
De instructeur heeft de controls over genomen en samen hebben ze de kist nog naar een vliegveldje in de buurt gekregen.
Ingmar vond het allemaal wel vet en bleef er hartstikke rustig over, maar na een tijdje zonk bij mij in wat er had kunnen gebeuren. Echt stom dat dat niet gelijk inzonk toen ie aan de telefoon hing, maar alles wat er toen door mn hoofd ging was 'nou, daar heeft ie tenslotte voor geoefend' en 'ohw, dan duurt t nog wel ff voordat ie thuis is'

Maar goed, alles is dus goedgekomen en ik kan mn schatje nog knuffelen!!!! Ikke blij!

Zoals iedereen weet kunnen er vanaf donderdag avond geen vliegtuigen meer vanaf Schiphol vertrekken... Laten Astrid, Nico en Kjell nou juist donderdagochtend om 11 uur zijn vertrokken
Dus die zijn hier nu alsnog veilig aangekomen. (De volgende vraag is natuurlijk, komen we hier ook weg... )
Gisteren zijn ze met de camper naar Phoenix gekomen, en we hebben ons gisteren kostelijk vermaakt met een camping zoeken, btjuh bij t zwembad zitten en uit eten gaan.
Ingmar moet vandaag gewoon weer vliegen, dus als ik strax Ingmar bij het vliegveld heb afgezet, ga ik de Gootjes ophalen bij de camping (dan kan de camper lekker blijven staan waar ie staat) en dan gaan we bij Superstition Mall shoppen. Gisteravond zijn we hier ook al heen geweest, om uit eten te gaan, maar hebben we niet geshopt.
We wilden toen eigenlijk naar Ruby Tuesday, maar die was dicht, dus zijn we bij de Cheesecakefactory gaan eten. Mogelijk komen hiervan foto's nog later
Voor vandaag ga ik op zonnebriljacht, en dan specifiek naar een Ray Ban (erg he, dat ik me mee laat sleuren in de hype? )

Helpen jullie me onthouden dat ik nog vertel over 'ons' romantische avondje uit eten en film ("How to train your dragon", geweldig!!!), en over mijn eerste vliegles op Seppe vorige week, voor diegene die ik er nog niet mee platgestalkt heb (ja, t geheim is uit, Ingmar is erachter gekomen, haha)

Ingmar had vandaag zijn derde check en hij heeft m gehaald! Morgen is ie vrij, dus hebben we vanavond ff een avondje niks, geen school dingen. Morgen komen Nico, Astrid en Kjell waarschijnlijk, dus dat wordt wel gezellig.